Het is echt leuk, dat ecoprinten / natuurlijk verven. Een beetje uitvindertje spelen eigenlijk, met je eigen lab in je keuken. Ik kan het zeker aanraden!
Deze keer had ik een dunne katoenen sjaal gekocht bij de kringloop en gebeitst met aluin. Na het succes van vorige keer met het blauwe regen (Wisteria) blad heb ik dat ook deze keer gebruikt. Het resultaat viel wat tegen: ik kreeg alleen wat geel-achtige vlekken.
Daarna probeerde ik de zwarte bonen. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er nog nooit mee heb gekookt, maar ik had gelezen dat je ze moet laten weken, en dat er dan een blauwe verf afkomt. Helaas had ik de rest niet gelezen, dus ik maakte de grote fout om ze te koken. DOE DIT NIET! Wat je krijgt is een vieze bruine smurrie en geen verf.
Bij de volgende poging stopte in de bonen en de sjaal steeds om-en-om in een pot, deed er water bij en liet deze een halve dag staan (ik weet het, erg kort – ik was te nieuwsgierig om langer te wachten) en deze keer kreeg ik kleur. En zelfs een soort van ecoprints van de boontjes!
Kijk hier voor meer ecoprinten en natuurlijk verven.
meer Studio Paars:
workshops – blog – shop – instagram – facebook
2 gedachten over “Natuurlijk verven met zwarte bonen”
Hoi, ik vind het resultaat wel bijzonder, qua kleur mooier dan dat bruine (Ik houd van blauw!). Ken je de blog van Tinctory, ze verft met indigo, ook erg mooi (als je niet kent staat er wel een link op mijn blog bij inspiratie).
Ik vroeg me trouwens af of je iets bij je blogger instellingen hebt veranderd ofzo. Ik krijg nu namelijk al je foto's van Flickr steeds per stuk in mijn blogupdates. Erg lastig.
Ik hoop dat je er iets aan kan doen, ik vind het namelijk leuker om een post+foto's te lezen/kijken.
Fijne avond en groetjes,
Anne-Marie
Hoi! Bedankt voor je reactie.
Ik had niet door dat mijn lezers steeds een melding kregen op de manier waarop ik het nu doe.
Ik ben nu op zoek naar een betere manier om mijn foto's direct vanuit Flickr te plaatsen, zonder dat ze allemaal afzonderlijk geplaatst worden.
Tot die tijd heb ik een ander trucje gevonden waardoor jullie als lezers er in elk geval geen last meer van hebben.
Sorry voor het gedoe!
Liefs, Audrey